Ruh sağlığı, kişinin kendisi ve çevresi ile uyum hali olarak tanımlanabilir. Ruhsal yönden sağlıklı kişiler her hareketinde tutarlıdırlar, bir başka deyişle kendileri ile barışıktırlar ve hayattan ne istediklerini bilirler. Farklı görüşlere karşı hoşgörülüdürler, herhangi bir başarısızlıkta dünyanın sonu gibi endişe duymazlar.

Günümüzde ruh bilimi (psikoloji) ve ruh hekimliği (psikiyatri) ruh sağlığı konularını işleyen iki önemli bilim dalıdır. Ruh bilim kişilik, davranış ve düşünce özelliklerini çevre şartlarına bağlı olarak inceleyen bilim dalıdır.

Ruh hekimliği ise ruhsal hastalıkların özelliklerini ve bunların tedavi yöntemlerini inceleyerek ruh hastalarını topluma kazandırmaya çalışır.

Ruhsal bozukluklar, bazı bedensel hastalıklar şeklinde belirtiler gösterebilir. Bu nedenle ruhsal ve bedensel hastalıklar birbirleriyle yakın ilişkidedir. Örneğin stres mide asidini artırarak ülser başlamasına sebep olabilir. Yine 2. Dünya Savaşı'nda bombalanan kentlerdeki kadınlarda âdet kanamalarının kesildiği görülmüştür. Ruhsal hastalıklara bakış, tarihsel süreçte oldukça farklılıklar göstermiştir. Orta çağ'da ruh hastaları şeytanla iş birliği yapıyor diye yakılmışlardır. Osmanlı Devleti'nde ise bu hastalara, özel bakım evleri gerektiği düşüncesi oluşmuş, ilk akıl hasta hanesi Kayseri ve Manisa'da kurulmuştur. 19. yüzyılda ruh hastalıkları tedavisi yönünden önemli bir aşama gerçekleşmiş, Avusturyalı Hekim Sigmond Freud'un (Sigmund Froyd) Psikoanaliz yöntemi ortaya çıkmıştır. 20. yüzyılın 2. yarısında ise bu hastalıkların tedavisinde birçok ilâç kullanıma girmiştir. Günümüzde hastaların toplumdan soyutlanıp kapalı yerde tutulması yerine, etkin tedavilerle en kısa sürede kendi çevresine katılabilmesi gerektiği düşünülmektedir.